Για μενα ειναι αδυνατο, το υπογράφω, να υπαρξει στην Ελλαδα κατάστημα που θα μπορει να διαχειρισθει με επιτυχία την προώθηση εμπορευμάτων απο πολλους κλάδους και πολλούς εισαγωγείς ταυτόχρονα. Θα κυμαίνεται πάντα στην μετριότητα, ειτε σε θέμα τιμων ειτε σε θέμα στοκ ειτε σε θέμα αμεσης παράδοσης, ειτε.. ειτε..

Οι λόγοι ειναι πολλοι και δεν εξαρτώνται απο το κατάστημα ουτε την καλή θέληση ή τα χρήματα του επενδυτη. Χρειάζεται στόκ που προφανως δεν υπάρχει γιατι πρεπει να παγωσει μετρητο και να πληρωθει αποθηκευτικός χωρος. Χρειάζονται καλοπληρωμενοι υπάλληλοι με τεράστιο ευρος γνώσεων απο κάλτσες μέχρι αεροπλάνο που λεει ο λόγος. Χρειάζεται ενα τελεια οργανωμένο κεντρο επιστροφής και αλλαγων, εδω δηλαδη που πασχουν και τα μεγάλα καταστήματα που ειδικεύονται μονο σε 2-3 κατηγορίες ειδων. Σε καιρό κρίσης, μιλαμε για ακατόρθωτα πράγματα.

Για να παω παραπέρα, τα περισσότερα μικρομάγαζα της επαρχίας και περιφερειακά της Αθήνας κάνουν αυτη τη δουλειά ηδη, αν εξαιρέσω βεβαια τα αρώματα και τις …μπριζόλες. Αυτοι στην αγορά λέγονται “αεριτζήδες”, δηλαδη γεμίζουν μια βιτρίνα με 1-2 χιλ ευρω το πολυ και πουλάνε “αερα”. Φτιάχνουν μια virtual λίστα προιόντων, μπαινει ο πελατης και αγοράζει απο το φυλλάδιο ή “στο μιλητό”, μετα γινεται τηλεφωνική παραγγελία στον προμηθευτή. Το τι ακριβως θα πουλαει ο καθε “αεριτζής” ειναι αδιάφορο, απο λαμπάκια χριστουγέννων μέχρι υπολογιστές, κι απο σακουλες για σκούπες μέχρι home cinema.

Τα μειονεκτήματα της συγκεκριμένης προσέγγισης ειναι πολλά. 1ον δεν βλέπεις το προιον, 2ον τις περισσότερες φορες δεν δέχονται επιστροφές με τον ενα ή τον αλλο τρόπο, 3ον οι τιμες που πετυχαίνουν δεν ειναι παντα καλες, 4ον τα προιοντα μια στις τρεις φορες δεν υπαρχουν στον προμηθευτή ή ακομα χειρότερα υπάρχουν σε μεγαλύτερη τιμη οποτε την χρεώνεται ο πελάτης, 5ον η παραλαβή καθυστερεί βασανιστικά. Το μοναδικό πλεονέκτημα ειναι οτι στην Αετοράχη που δεν υπάρχει πολυκατάστημα , οι ντοπιοι κανουν τη δουλεια τους. Προσθέτω: Για να πετυχεις καλες τιμές αγοράς και μάλιστα 20-30-40% κάτω απο τις τιμές των υπολοίπων χονδρικώς πρεπει να παρεις μεγαλο στοκ και να δώσεις μετρητά και να εγγυηθείς τις μη-επιστροφές στον εισαγωγέα (δεν σε ειδα δε σε ξέρω) και ενδεχομένως να προωθήσεις τις επιστροφές/ελλατωματικά/refurbished του εισαγωγέα. Αυτα ισχυουν για τις κατω-απο-το-τραπεζι συμφωνίες, εκει οπου θα πετύχεις το -40% αλλιως σε εφαγε η αρκούδα. Ναι, τα ηλεκτρονικά εχουν τεράστιο κέρδος αλλα αυτο μένει στον εισαγωγέα, οχι στον λιανέμπορο!

Κατα τα φαινόμενα, η διαφορά του συγκεκριμένου “αεριτζή” (προς το παρον ειναι ακριβως αυτο) ειναι οτι θα κρατά σχετικά μικρή λιστα και ενα μικρο αλλα εγγυημένο στοκ σε σταθερή τιμη. Τιποτε περισσότερο δυστυχως γιατι οπως δείχνει βασίζεται σε πελάτες που δουλεύουν με το συστημα “χτυπάω οτι κινείται κι αν δε δουλευει το πεταω, φτανει να λεω οτι το πήρα φτηνα και να κοκορεύομαι στο γραφειο”. Κανενα πρόβλημα και μ’αυτο αλλα φοβαμαι πως οι μεγάλες αλυσίδες με τις προσφορές και τη φυσική εδρα εχουν ηδη ξεζουμισει τις πιστωτικές αυτου του target group, οποτε θα μεινει παλι σε εμας τους σκεπτομενους αγοραστες η “ευθύνη” να καλύψουμε τα λειτουργικά εξοδα της εταιρίας , ειτε αποδεχόμενοι εγγυήσεις που δεν θα ανταποκρίνονται, ειτε ξεστοκάροντας σαβούρα παλαιότερης τεχνολογίας είτε αγοραζοντας σε τιμες +30% απο το Μ.Ο. λιανικής.

Ελπιζω να έριξα λιγο φως σχετικά με την λειτουργία της αγοράς , συγνώμη και παλι για το χώρο. Παρακαλω οποιος θελει να απαντήσει σοβαρά, ας διαβάσει ολο το κειμενο να μην κουράζουμε τους υπόλοιπους με επεξηγήσεις ή διαπληκτισμούς.”